از فرهنگ سازي كمربند ايمني، بياموزيم

مهندس روشن در گفت وگو با تيتر نيوز وي در اين زمينه گفت: براي بررسي و رفع آمار تصادفات رانندگي لازم است به آماري كه در اين قسمت موجود است مراجعه كنيم.

وي با اشاره به آمار تصادفات جاده اي كه توسط سازمان بهداشت جهاني ارائه شده است ، گفت: “در سال 2018 به طور متوسط ​​هر 24 ثانيه يك نفر بر اثر تصادف رانندگي مي ميرد.” جالب اينجاست كه كشورهاي كم درآمد يا متوسط ​​داراي بيش از 90 عامل مرگ و مير رانندگي هستند.

روشن ادامه داد: با توجه به اينكه اين كشورها در حال توسعه هستند و استفاده از منابع انساني براي آنها در اولويت قرار دارد ، نبايد مواردي مانند مرگ بر اثر تصادفات يا از كار افتادگي را در عين كاهش قدرت توده ايجاد كنيم. افراد بيشتري از جمله پرسنل پزشكي ، آتش نشانان ، خدمات اورژانس و ساير افراد را با حجم كاري بيشتر شامل كنيد. اين امر روند توسعه بلندمدت را كه در كشور در حال انجام است به تاخير مي اندازد.

وي گفت: “ما به عنوان يك كشور در حال توسعه از نظر تلفات در وضعيت خوبي نيستيم.” بر اساس گزارشي كه سازمان بهداشت جهاني در سال 2018 منتشر كرد ، ايران در رتبه 113 قرار دارد. “مكان خوبي است. اگر مي خواهيم در مسير پيشرفت قرار بگيريم ، اين بار بايد تا آنجا كه ممكن است ضررهاي جاني و مالي را به حداقل برسانيم.

“البته ، همانطور كه اشاره شد ، بخشي از اين پيشرفت به بحث سخت افزاري برمي گردد ، مانند ايمني جاده ها ، ايمني خودروها ، مكانيزم هايي كه پليس مي تواند از آن استفاده كند و موارد ديگر ، اما ديدگاه ديگري وجود دارد.” يا آمادگي. در راستاي اين چشم انداز ، با اجراي برنامه هاي آموزشي نرم افزاري ، مي توانيم اين ايده را در جامعه گسترش دهيم كه شامل رانندگان ، رانندگان ، عابران پياده و نيروهاي مسئول تأمين ايمني در جاده ها و جاده ها مي شود.

روشن گفت كه تحقيقات انجام شده در كشورهاي توسعه يافته و آنها توانستند تعداد مرگ و مير ناشي از تصادفات رانندگي خود را كاهش دهند ، نشان مي دهد كه آنها دريافتند با ايجاد 20 آموزش ، 20 آگاهي و 20 آگاهي فرهنگي ، 80 تصادف از حوادث جلوگيري مي كند. اما ايجاد فرهنگ و آموزش به زمان نياز دارد و تعامل بين جامعه و ايمني زمان مي برد. اگر كمربند ايمني در سال 1983 يا 1984 بسته مي شد ، بسياري به آن مي خنديدند ، اما با گذشت زمان و كار پليس ، راديو و تلويزيون ، رسانه ها و گروه هاي مختلف روي آن كار شد ، همه چيز در مورد اين موضوع بود. نظر. سرعت را كم كنيد

وي افزود: “حدود 16 سال از آن زمان مي گذرد و مي بينيم كه فرهنگ ايمني در اينجا وجود دارد. با اين حال ، اين را نبايد ناديده گرفت. جدا از بحث آموزش ، بخشي از تصوير بزرگتر كشور بود. پليس اعتقاد داشت مردم بايد اين كار را انجام دهند

اين كارشناس ايمني گفت: فرهنگ سازي پاسخگو است ، اما با گذشت زمان اتفاق مي افتد. آموزش زمان بر است و براي دستيابي به آن نياز به فرآيند طولاني دارد. حتي اگر زور و اجباري براي جلوگيري از آموزش وجود داشته باشد ، اين اتفاق نمي افتد ، زيرا وقتي مردم مي بينند كه اجبار برداشته شده است ، از موضوع عقب نشيني مي كنند و كار نمي كند ، پس بايد ببينيم. در بالا. اين بايد مدتي باشد ، تا با آمدن و آمدن مديران و سازمان ها اين آموزش كم نكند.

وي با اشاره به مديريت بحران حوادث رانندگي گفت: در دوران مديريت بحران كه مراحل مختلف در منابع مختلف در نظر گرفته شده است ، معمولاً سه مرحله مهم ديگر نداريم كه يكي از آنها آمادگي ، آموزش است. و قسمت ديگر مواجهه با اين بحران و بخش ديگر بازسازي و بازسازي است. متوقف شويد ، بنابراين افراد جامعه آنقدر تحصيل كرده اند كه در مراحل بعدي ، نوعي ميكروبيولوژي به آن داده مي شود. بياييد باشيم. آموزش داراي پيامدهايي است كه پيامدهاي مستقيم و غير مستقيم دارد. مورد نياز است ، و غيره ؛ اما آثار غير مستقيم ديگري نيز دارد ، مانند خواسته هاي مردم براي افزايش ايمني خودرو.

روشن گفت: “واقعيت اين است كه آموزش هاي ارائه شده فراوان است اما توزيع شده و با آمدن و خروج مديران تغيير كرده است.” به عنوان مثال ، در برخي موارد ، هلال احمر آموزش هاي بسيار ويژه اي را در مورد تصادفات جاده اي انجام داد و اين تأثير زيادي داشت. در جاده هاي شهري ، اين ايستگاه هاي هلال احمر به همان شكلي برمي گردند كه در همان زمان مديران در يادداشتي اعتراف كردند كه وارد صحنه تصادف جاده اي شده اند.

وي افزود: “نكته اين است كه ما واقعيت تصادفات را مي پذيريم ، اما آنچه مهم است كاهش تعداد تصادفات است. بر اساس گزارشي كه در سال 1998 توسط موسسه تحقيقات آماري منتشر شد ، دو برابر شده است ، تعداد تلفات ما بوده است. درصد خوبي كاهش يافت ، اما هنوز هم عدد كمي است.

وي با اشاره به نقش آموزش و پرورش در اين بخش گفت: واقعيت اين است كه نقش آموزش و پرورش در اين بخش بسيار مهم است و تربيت نسلي كه آموزش هاي لازم و فرهنگ لازم را داشته باشد چقدر بهتر است. دانش “.

اين كارشناس ايمني گفت: “بايد برنامه هايي براي تقويت نقش مردم وجود داشته باشد و آنها هستند كه اين آموزش ها را ايجاد مي كنند.”

وي گفت: “ما هرگز نمي توانيم تعداد حوادث را به صفر برسانيم.” اين مورد قابل قبول نيست ، اما بايد تا حد امكان حوادث را به حداقل رساند. “نكته اين است كه ما نبايد بعد از حادثه فراموش كنيم ، و بايد از تجربيات به دست آمده به عنوان زنگ خطري استفاده كنيم. به عنوان مثال ، در گذشته ، اتومبيل هايي كه در جاده هاي كشور برخورد كرده بودند متوقف مي شدند ، و اين تأثير خوبي داشت .

روشن گفت: “اگر فرض كنيم فرهنگ شكل گرفته است ، اين سال مطرح مي شود كه اكنون بايد چه كار كنيم. با نگاهي به آمار تصادفات رانندگي ، مي بينيم كه از سال 1992 تا 1998 ، هر ساله اين تكرار مي شود كه” تعداد تلفات در محل حادثه قابل توجه بود. اين نشان مي دهد كه ما مي توانيم اين تعداد را با آموزش مسافران و افراد كاهش دهيم. مهم نيست كه چگونه سريع پليس ، نيروهاي اورژانس و آتش نشاني مي رسند. “قطعاً افرادي به موقع وجود دارند.

وي افزود: مراقبت فوري از قربانيان حادثه به همان اندازه اهميت دارد ، اما نياز به آموزش دارد. نيازي به فرهنگ سازي نيست زيرا مردم در حال حاضر براي كمك به همنوعان خود داوطلب شده اند ، اما اين كمك بايد آموزش ببيند. اكنون كه آموزش آنلاين با كرونا افزايش يافته است ، سازمان هاي دولتي ، سازمان هاي غيردولتي و ديگران مي توانند از اين فرصت استفاده كرده و آموزش هاي آنلاين را انجام دهند.

روشن گفت: “اگرچه روند آموزش و فرهنگ سازي براي كاهش تصادفات رانندگي زمان مي برد.”

انتهاي پيام