سياست خارجي و توصيه‌هاي مهم رهبري به دولت سيزدهم

اما در زمينه سياست خارجي ، اجراي دستورالعمل هاي رهبر انقلاب اسلامي كه نكات كليدي آنها را مشخص مي كند ، مي تواند منجر به تغيير و تحرك در اين زمينه شود.
1- ابتكار و نكته اصلي اين قسمت از سخنان وي توجه به نقش رئيس جمهور در زمينه ديپلماسي اقتصادي بود. وي در يكي از سخنراني هاي خود موضوع مهم و تأثيرگذار سياست خارجي را برجسته كرد و بر ضرورت رويكردي دو جانبه در سياست خارجي تاكيد كرد و گفت: جنبه اقتصادي ديپلماسي بايد مانند بسياري از كشورها تقويت شود. ديپلماسي اقتصادي بايد با اين چشم انداز تقويت شود. “
ديپلماسي اقتصادي يكي از م effectiveثرترين ابزارهاي دولتها در تعاملات دوجانبه ، چند جانبه و بين المللي است كه نه تنها دسترسي به بازارهاي خارجي را تسهيل مي كند بلكه درآمد ترانزيتي ، گردشگري و جذب سرمايه گذاري مستقيم خارجي را نيز به همراه دارد. در ايران به دليل انتصاب معاون وزير ديپلماسي اقتصادي در وزارت امور خارجه ، بسياري از افراد و حتي كارشناسان ابزارهاي ديپلماتيك مسئول ناكارآمدي يا ناكارآمدي در اين زمينه هستند. در حالي كه حوزه ديپلماسي اقتصادي گسترده تر از وزارت امور خارجه و وزارتخانه هايي مانند نفت ، سكوت ، كار ، كار ، مسكن و شهرسازي ، گردشگري و ميراث فرهنگي ، اقتصاد و دارايي ، جهاد كشاورزي و بنيادهايي مانند اتاق بازرگاني است. ، صنايع و معادن ، در اين زمينه فعال هستند. هنگامي كه خود رئيس جمهور بر فعاليتهاي اقتصادي و ديپلماتيك نظارت و نظارت مي كند ، ناگزير هماهنگي بيشتري بين دستگاه ديپلماسي و ساير وزارتخانه ها و نهادهاي مربوط وجود خواهد داشت. به عنوان مثال ، اغلب اتفاق مي افتد كه وزارتخانه خاموش به دليل كمبود بودجه شركاي تجاري خود را به كشورهاي مختلف مي فرستد. به طور طبيعي ، وزارت خارجه به تنهايي نمي تواند مشكل اعزام شركاي تجاري را كه نقش مهمي در افزايش صادرات ايران دارد ، حل كند. دخالت جدي رئيس جمهور در اين موضوع مي تواند منجر به حل مشكلات و مسائل مشابه و تقويت ديپلماسي اقتصادي كشور شود. در اين روند ، اميد به تقويت روابط با همسايگان ، كه در بيانيه هاي رهبر بزرگ نيز مورد توجه قرار گرفته است ، بخش مهمي از ديپلماسي اقتصادي خواهد بود.

2- بيانيه آيت الله خامنه اي در مورد مواضع جمهوري اسلامي ايران در قبال افغانستان نيز بخشي از سخنان وي به عنوان “كشور برادر ، زبان ، دوستي و همه فرهنگ هاي ايران” بود. وي گفت: “ما طرفدار افغانها هستيم زيرا دولتها مانند گذشته مي آيند و مي روند ، اما اين مردم افغانستان هستند كه باقي مي مانند و ماهيت رابطه ايران با دولتها به رابطه آنها با ايران بستگي دارد.”
اظهارات رهبر كبير انقلاب در واقع روشن كننده موضع اصولي ايران در ارتباط با دولت هاي مردمي بود. به عبارت ديگر ، هر دولتي كه از طريق راي مردم و انتخابات آزاد و عادلانه در افغانستان تشكيل شود ، مورد پذيرش ايران خواهد بود. ماهيت رابطه ايران و اين دولت نيز به نوع رابطه با ايران بستگي دارد. جمهوري اسلامي ايران از هرگونه روابط دوستانه ، به ويژه با مسلمانان و كشورهاي همسايه استقبال مي كند و به صورت دوستانه پاسخ مي دهد. در عين حال ، ايران هرگز بدي و ناامني را در مرزهاي خود تحمل نخواهد كرد.

– نكته مهم ديگر در اظهارات رهبري روشن ساختن واقعيت غيرقابل قبول ، يعني آثار منفي حضور آمريكايي ها در افغانستان بود. رهبر معظم انقلاب در اين باره مي فرمايند: «آمريكا حتي يك قدم در جهت توسعه افغانستان بر نداشته است و افغانستان امروز اگر از نظر توسعه مدني و مدني بيست سال پيش عقب مانده نبود ، جلوتر نيست. “
امروزه اكثريت قريب به اتفاق جهان و كارشناسان ايالات متحده را مقصر اصلي حمله به افغانستان مي دانند. آنها خواهان تقويت تروريسم ، بقاي ارتش ضعيف و ظهور طالبان هستند. مردم افغانستان و گروه هاي افغان بايد مراقب توطئه هاي نرم ايالات متحده باشند و مشتاق تقويت نگرش ضدآمريكايي در افغانستان باشند كه مي تواند به ايجاد امنيت و ثبات در كشور كمك كند.

– رهبر ديگر انقلاب در توصيه مهم ديگري به دولت سيزدهم مي فرمايند: «ديپلماسي نبايد تحت تأثير موضوع هسته اي قرار گيرد و نبايد به هم مرتبط شود ، زيرا موضوع اصلي يك موضوع جداگانه است كه بايد در كشور به درستي به آن پرداخته شود. وي افزود: “وي علاوه بر بي توجهي آمريكا به مساله هسته اي ، نقش كشورهاي اروپايي و متحدان آنها را در تخريب و بد اخلاقي آمريكايي ها كم رنگ نكرد. به گفته رهبر كبير انقلاب ، دولت سيزدهم و دست اندركاران ابزارهاي ديپلماتيك بايد از ديپلماسي آمريكايي پشت سر گذاشته و اهداف اصلي خود را در چارچوب سياست هاي رهبري بدون اعتقاد به مذاكرات هسته اي دنبال كنند. اين سياست نهايي نظام است.

* كارشناس ارشد امور بين الملل